- Sıdıka İrfan Yakşi : AKRABA ZİYARETİ

AKRABA ZİYARETİ Doğduğum yerleri gezmeye gittim. Eskişehir Elazığ arası otobüsle on dört saat sürdü. Dönerken trenle döndüm. Tren Ankara'ya 20 saatte geldi. Ankara'dan hızlı trene binip Eskişehir'e geldik.Tren yolculuğu da çok rahat ama çok uzun sürüyor. Yakınlarım artık uçak yolculuğunu tercih ediyorlar. Özellikle önceden bilet alınırsa ucuz oluyormuş. Uçak, bir saatte gidiyor. Elazığ'da annemin köyü olan Altınçevre Köyü'ne gittim. Dayılarım öldüler ama dayılarımın eşleri, çocukları hala oradalar. Bizleri çok güzel ağırladılar. Engelli kardeşim Zehra ile gittim. Herkes bizi yemeğe aldı. Her gün başka bir akraba ziyaretine gittik. Biraz yorucuydu ama bizim dinimizce akraba ziyareti çok sevapmış. Bana, "Yarı hacı oldun" dediler. Her gün başka bir yeri gezmek insanı yoruyor. Daha çok kalmam için ısrar etselerde ben bir haftada dönmek istedim. Evde, eşim ve çocuklarım da vardı. Onlar yetişkin insanlar, kendilerine bakabilirler biliyorum ama yine de, aklım onlarda kaldı. Üstelik kedimi de çok özledim. Kardeşim bile "Yatağımı özledim, odamı özledim" demeye başladı. Ne kadar güzel ağırlansak, el üstünde tutulsakta, sanırım yine de evimizi özlüyoruz. Elazığ'a gitmek, yakınlarımı ziyaret etmek, doğduğum yerleri görmek, manevi bir huzur verdi bana. Akrabalarımı da özlemişim üstelik. Hepsini gördüm çok mutlu oldum. Benim köyüm Keban Barajı'nın altında kaldı. Kendi köyüme gidemiyorum ama Keban Gölü'nün oralarda akrabalarım bize balık yedirdiler. Doğduğum yerleri, doğduğum yerlerin dağlarını da gördüm. Annemin bütün akrabalarının mezarlarını ziyaret ettim. Çok sevindim. Babamınkiler suyun altında kaldığı için onları ziyaret edemiyoruz ama suyun kenarına gittik, onları da ziyaret etmişim gibi huzur buldum. Elazığ ziyaretim boyunca beni üzen tek şey; akrabalarım arasındaki kırgınlıklar oldu. Bazı akrabalarım, bazılarıyla konuşmuyorlar, bizim de onlara gitmemizden rahatsız oluyorlar. Bu durum beni çok üzdü ve strese soktu. Keşke olmasa! Benim de yaşadığım şehirde bazı akrabalarıma kırgınlıklarım oluyor ara sıra ama küsmemeye çalışıyorum. Çünkü biz akrabayız. Hiç görüşmesek bile, düğünlerde, bayramlarda, cenazelerde mutlaka bir araya gelmek zorundayız Sevgiyle kalın.